MOVIDA-POMPA: 0-1

Is nobilis Casteddaius, a nosus, s’hant sempri postu allirghia. Una parigh’e diis a innantis de oi, Donna Adelaide Amat de San Filippo, s’hat donau una grandu soddisfatzioni. Ita hat fatu? Arroscia de su burdellu de unu tzilleri asut’e domu sua, a metad’e su Largu, hat pigau una pompa e hat arrusciau a totus cussus chi fiant papendi e bufendi (e aboxinendi) in basciu de sa fentana de domu. Immoi, custa cosa podit movi prus de un’arrexonamentu: teniat arrexoni donna Adelaide chi tenit derettu de si nd’abarrai aseliàda in domu sua? Teniant arrexoni is chi si fiant spassiendi in s’arruga? Tenit’arrexoni is meris de is buttegas chi si godangiant su pani po su ‘mprusu in s’istadi bendendi birra e mojitos? Sa beridadi, fortzis, est chi (donnyunu po sa parti sua), tenint’arrexoni totus; ma depeus cumentzai a pensai chi s’arrespettu de s’ambienti no’ est sceti a nci fuliai s’aliga a calidadis scioberàdas, o a ndi sarvai unu cruculeu arrutu de su niu. S’ambienti est puru s’ambienti de chini bivit donnya di’ in d’una tzittadi chi no’ podi campai sceti de “movida”. E si is casteddaius nci depint pensai duas bortas a innantis de arrusciai acua (o peus) apittzu de sa genti setzia, sa genti setzia depit cumprendi sa differentzia chi passat intra de una discoteca e unu bixinau. Nau custu, s’arziada de ingennyu de Donna Adelaide s’hat fatu arriri mera. Po immoi Pompa bincit Movida unu a zeru.